Nicasens Benjamin schafte alle drie de Videoschildercursussen aan in 2015 .
Zij
Wil je een reactie achterlaten voor Nicasens Benjamin? Hij zal dit zeker waarderen!
Beste collega’s;
Ik tel momenteel 76 lentes en ben een te grote hobbyist, 7 hobby’s zijn wat te veel van het goede dus heb ik enkele hobby’s moeten stoppen, zeker nu ik terug gebeten ben van de schildermicrobe .
Van jongs af heb ik steeds graag getekend maar mijn eerste huwelijk heeft daar een einde aan gemaakt. Pas in 1992 is mijn zin tot schilderen terug op geflakkerd en wilde ik mijn lievelingshond op doek vereeuwigen. Maar door omstandigheden ben ik terug gestopt in 1992 tot wanneer een collega van mijn vrouw op het werk wat reclame maakte om les te volgen bij haar.
Maar om een lang verhaal kort te houden moet ik zeggen dat ik het meer als een “bezigheidstherapie” aanvoelde dan werkelijk tips of les te krijgen en ben dus na één (les)jaar, maar gestopt.
Toen mijn vrouw graag een muurschildering wilde in de tuin ben ik terug aan de slag gegaan om een tromploeui “gezichtbedrog” te schilderen van 3 m. x 2.5 m. met als resultaat dat ik terug door de schildermicrobe werd gebeten en een tweede schilderij van 3m. x 3 m. voor in de veranda heb gemaakt, ook in acrylverf.
Dan ben ik overgeschakeld naar olieverf, wat ik tot heden nog gebruik.
Daar ik nog geen uitgeschreven doel had ben ik begonnen met het station van Merelbeke te schilderen gezien van op het spoor. Dit is wel een schilderij geworden van 150 cm. x 50 cm.
Daar dit goed was geslaagd wilde ik dan ook het station maar als vooraanzicht.
Door het feit dat ik aan het station woon kon ik gemakkelijk, bij eventuele twijfel, eens gaan zien om bepaalde details beter in het geheugen op te slaan of op foto te nemen.
Een gebuur, welke in de oorlogsjaren, nog in het station heeft gewerkt bezorgde mij een wit-zwart foto van het vroegere station (toen het nog “Meirelbeke ” noemde ) en heb ik deze afbeelding in kleuren gezet op doek van 40 x 60 cm.
Daar men steeds enkele dag moet wachten om verder te schilderen ben ik dan maar een tweede begonnen (een landschap) om steeds in de running te blijven.
Na deze schilderijen voelde ik me meer aangetrokken om me toe te leggen op portretschilderen.
Daar ik van kindsbeen af een aantrekkingskracht naar alles wat moeilijk was had,wilde ik dit kunnen of kennen, hoe moeilijker het was hoe groter de aantrekkingskracht bleek te zijn. Vandaar denk ik dat mijn verder beroep werd gestuurd en werd ik fijn- mechanieker .
Dit beroep weerspiegeld zich nog steeds in mijn schilderwerken waarin ik zo natuurlijk mogelijk iets wil neerzetten.
Net zoals iedere schilder, hoop ik dit nog lang te kunnen doen en hoop ik ook mijn kennis en ondervinding te mogen delen met anderen.
| |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |